-
1 чабаталы
прил.нося́щий ла́пти, в лаптя́х || ла́потник, ла́потница; бедня́к••чабаталы морза — разори́вшийся мурза́
-
2 мирза
сущ.1) ист. наследственный титул с приблизительным значением князь2) ист. грамоте́й, писе́ц3) ист. мурза́ (дворянин из татар, башкир)күрше утар мирзасы — мурза́ сосе́днего име́ния
мирза кызы — дочь мурзы́
мирза йорты — дом мурзы́
4) перен.; уст. господи́н, хозя́ин, глава́әтәч үз чүплегендә үзе мирза — (погов.) пету́х - господи́н на свое́й сва́лке
5) см. морза••чабаталы мирза — пренебр. вы́скочка; ни́щий князь
См. также в других словарях:
чабаталы — с. 1. Чабата кигән, аягында чабата булган. күч. Ярлы 2. и. күч. 1917 елга кадәр: хәрби хезмәттән азат ителгән, бары бер айга өйрәнергә барырга тиешле кеше. ЧАБАТАЛЫ МОРЗА – Крепостнойлары һәм җире булмаган, бөлгән морза, дворян … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге